Pachtnormen 2020
In opdracht van het ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit heeft Wageningen Economic Research de hoogst toelaatbare pachtprijzen voor 2020 berekend conform de uitgangspunten van het Pachtprijzenbesluit 2007.
De pachtnormen 2020 zijn in twaalf van de veertien pachtprijsgebieden (helaas) lager dan de pachtnormen 2019. In vier gebieden blijft de afname beperkt tot maximaal 7%. In de gebieden met veel melkveehouderij (Noordelijk weidegebied, Oostelijk veehouderijgebied, Hollands/Utrechts weidegebied en Zuidelijk veehouderijgebied) ligt de daling tussen 10% en 17%.
In de gebieden met veel akkerbouw loopt de verandering van de pachtnormen uiteen van een daling met 22% in de Veenkoloniën en Oldambt, tot een stijging met 12% in de IJsselmeerpolders en 20% in het Zuidwestelijk akkerbouwgebied.
In de berekende grondbeloning op basis van een voortschrijdend vijfjaarsgemiddelde is een goed inkomensjaar voor de melkveehouderij (2013) vervangen door een matig inkomensjaar (2018). Voor de akkerbouw is een jaar met een gemiddeld inkomen afgevallen, terwijl het inkomen in het bijkomende inkomensjaar (2018) ruim boven het langjarig gemiddelde zit. De lagere gemiddelde grondbeloning in de melkveehouderij en de gemiddeld iets hogere grondbeloning in de akkerbouw, leiden tot een lagere gemiddelde grondbeloning op landelijk niveau.
De berekende hoogst toelaatbare pachtprijzen in 2020 voor agrarische bedrijfsgebouwen (artikel 16 Pachtprijzenbesluit 2007) en de pachtprijs voor bestaande overeenkomsten (artikel 20) zijn 2,19% hoger dan in 2019. Dit percentage is gelijk aan de gemiddelde bouwkostenindex over 2015-2019 (zie paragraaf 3.1).
De maximale pachtverhoging voor agrarische woningen met pachtovereenkomsten van vóór 1 september 2007 bedraagt 5,1%. De hoogst toelaatbare pachtprijs voor agrarische woningen met pachtovereenkomsten op of na 1 september 2007 stijgt met 2,6%, gelijk aan het inflatiepercentage over 2019.
Bron: Wageningen Economic Research
